Este edificio cubría tres terrazas artificiais soportadas por muros de sostemento ciclópeos. As construcións do nivel superior, probablemente as dependencias da familia real, foron practicamente eliminadas polo templo, cuxos vestixios poden verse aínda, que se erixiu na época arcaica e reconstruíuse na helenística.
O palacio tiña dúas entradas: unha no nivel superior, onde
terminaba a rama noroeste da Gran Rampla, e a outra, de peor calidade, que se
reservaba a visitantes oficiais nun nivel inferior.
Unha vez que abandonamos a Gran Rampla, e dirixíndonos
sempre cara ao sur, atravesamos o entrada noroeste do palacio, formada por un
pórtico apoiado na súa zona central sobre columnas de madeira sobre baseas de
pedra (que aínda se conservan).
Avanzamos e atopamos á esquerda os restos dun posto de garda, que protexía a entrada. Bordeándoo e á esquerda, un corredor lévanos primeiramente a unha gran sala longa e estreita cuxa función se descoñece.
Tiña bancos de pedra ao longo dos muros este e oeste, e estaba decorada con frescos. Seguindo o corredor é posible acceder, a través de escaleiras, á zona de recepcións oficiais (Gran Patio e Mégaron) que se atopaba nun nivel inferior. Pero tamén, e ao final do mencionado corredor, pódese chegar a unha sala con restos dun chan de estuco vermello e unha canle de desaugadoiro, que probablemente foi un baño e, en consecuencia, a tradición identificouno co baño en que foi asasinado Agamenón.
Avanzamos e atopamos á esquerda os restos dun posto de garda, que protexía a entrada. Bordeándoo e á esquerda, un corredor lévanos primeiramente a unha gran sala longa e estreita cuxa función se descoñece.
Tiña bancos de pedra ao longo dos muros este e oeste, e estaba decorada con frescos. Seguindo o corredor é posible acceder, a través de escaleiras, á zona de recepcións oficiais (Gran Patio e Mégaron) que se atopaba nun nivel inferior. Pero tamén, e ao final do mencionado corredor, pódese chegar a unha sala con restos dun chan de estuco vermello e unha canle de desaugadoiro, que probablemente foi un baño e, en consecuencia, a tradición identificouno co baño en que foi asasinado Agamenón.
O Gran patio era un espazo aberto que se abría ao sueste e
que ofrecía unha vista impresionante sobre a chaira de Argos.
O mégaron situábase
no lado este, e era o lugar onde o wanax
e o seu corte desenvolvían as súas actividades. Estaba precedido dun pórtico
con dúas columnas de madeira (quedan basas de pedra), chan de xeso e muros
decorados con triglifos e rosetas. Ao pórtico seguíalle un vestíbulo, con chan
baldosas de xeso e, na parte central, con estuco decorado con figuras zigzagueantes en cadrados azuis, vermellos e
amarelos. Á sala do trono chegábase a través dunha gran abertura (aínda pode
distinguirse o limiar).
No centro atópase un gran fogar formado por un anel de pedras ao redor dun núcleo de arxila revestido con estuco pintado. A superficie foi renovada dez veces pero sen alterar os motivos decorativos en forma de chamas e espirais. A zona do fogar estaba limitada por catro columnas de madeira (cuxas baseas consérvanse) que sostiñan o teito, provisto dunha abertura (o opaion) para permitir a entrada de luz e a saída do fume do fogar. O trono debía estar situado contra o muro, á dereita da entrada, pero esa parte afundiuse por corrementos de terra e foi parcialmente restaurada.
No centro atópase un gran fogar formado por un anel de pedras ao redor dun núcleo de arxila revestido con estuco pintado. A superficie foi renovada dez veces pero sen alterar os motivos decorativos en forma de chamas e espirais. A zona do fogar estaba limitada por catro columnas de madeira (cuxas baseas consérvanse) que sostiñan o teito, provisto dunha abertura (o opaion) para permitir a entrada de luz e a saída do fume do fogar. O trono debía estar situado contra o muro, á dereita da entrada, pero esa parte afundiuse por corrementos de terra e foi parcialmente restaurada.
Vídeo con re-creación en grego:
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario