Micenas (III): o círculo de tumbas A

Tras curzar a Porta dos León, xorde imponente o Círculo de tumbas A que é unha necrópole da Idade do Bronce que se atopa no interior da acrópole de Micenas. Foi achada nas escavacións realizadas en 1876 por Heinrich Schliemann. No seu interior atopáronse restos de cadáveres e abundantes obxectos pertencentes ao enxoval funerario.

A maior parte dos obxectos achados expóñense no Museo Arqueolóxico Nacional de Atenas.

Descubrimento

O arqueólogo Heinrich Schliemann, que xa descubrira as ruínas de Troia, estaba convencido de que as tumbas narradas por Pausanias atopábanse dentro das murallas  ciclópeas da cidadela de Micenas, debido a que deduciu que as murallas da cidade baixa non puido velas por ser demolidas moito tempo antes.

En xullo de 1876 empezou a escavación, nas inmediacións da Porta dos Leóns. Días despois, a uns doce metros de distancia, o equipo de Schliemann localizara un círculo de laxas verticais de 26 metros de diámetro. Dentro do círculo, atoparon varios ronseis verticais de pedra, parecendo lápidas de tumbas, algunhas delas con baixorelevos tallados.

Máis tarde foi achado un altar circular cunha abertura en forma de pozo. Schliemann deduciu que se trataba dun sistema para ofrecer ao mortos sangue de sacrificios.

Seguidamente escavaron baixo as lápidas e acharon varias tumbas de fosa vertical. Tras os primeiros achados de obxectos preciosos tales como un anel de ouro, Schliemann decidiu que cada vez que chegasen á limpeza final dunha tumba, só deberían seguir traballando el, a súa esposa Sophia e o supervisor grego Panagiotis Stamatakis, sen contar cos obreiros.

Entre novembro e decembro de 1876, Schliemann e Sophia descubriron cinco tombas e Panagiotis  Stamatakis sacou á luz unha tumba máis en 1877.

Datación

Considérase que estas tumbas pertencen a un período comprendido aproximadamente entre os anos 1600 e 1500 a.C. Son algo máis recentes que as do Círculo de tumbas B.

Descrición

Ronsel funerario da tumba V cun relevo onde aparecen espirais que poderían representar ondas e unha escena dun carro conducido por un auriga e outra figura ante el, quizáis un soldado armado. Tratouse de interpretar a escena como unha escena bélica dunha fazaña realizada polo defunto ou tamén como unha carreira de carros.

Cada unha das tumbas componse dunha fosa rectangular cuxas medidas oscilan de 1 a 4,5 metros de profundidade e de 3 a 6 metros de lonxitude. Nos sepulcros foron achados restos de 19 persoas, dúas delas nenos. Había doce ronseis que sinalaban o lugar das sepulturas.

Os números das tumbas tomáronse a partir da documentación achegada por Stamatakis. Algunhas delas non coinciden cos números asignados por Schliemann. Os enxovais funerarios achados no interior de cada unha das tumbas comprendían unha importante cantidade de obxectos de luxo e armas:

Na tumba I (tumba II segundo Schliemann) había tres esqueletos de mulleres. Un esqueleto estaba cuberto de tres grandes follas de ouro, brazaletes e discos decorados e ao seu lado achábanse vasos de bronce, copas de prata e ouro e un frasco de  marfil.

Na tumba II (á que Schliemann asignou o número V) achouse un esqueleto dun home cun enxoval dunha copa de ouro, unha diadema de ouro, armas de bronce e recipientes de cerámica.

Na tumba III atopáronse esqueletos de tres mulleres e dous nenos cubertos de xoias de ouro (particularmente alfinetes e aneis) e rodeadas de centos de follas con adornos de bolboreta e espirais, cetros de prata, xemas de ágata e  amatista e unha diadema de ouro con motivos florais. Tamén había balanzas de ouro.

Na tumba IV acháronse ósos de cinco individuos: dúas mulleres e tres homes. Cada home tiña unha máscara funeraria e os seus corpos estaban cubertos de ornamentos de ouro. Ao seu lado había dúas coroas, oito diademas, aneis e brazaletes de ouro e prata, unha trintena de espadas, numerosos puñais —entre os que destaca un decorado cunha escena da caza do león—, coitelos, vasos de materiais diversos —entre elas unha que foi denominada copa de Néstor, de ouro—, perlas de ámbar, sesenta dentes de xabaril e trinta e oito puntas de frecha.

Na tumba V (chamada tumba I por Schliemann) había tres corpos, un deles sen adornos. Sobre os outros dous habían senllas máscaras de ouro, entre elas a o chamada máscara de Agamenón. Entre o enxoval había armas,  corazas de ouro,  parlas de ámbar, un  ritón e unha caixa  hexagonal de madeira recuberta de láminas de ouro decoradas con relevos.

A tumba VI contiña os esqueletos de dous homes xunto a armas, recipientes de cerámica, unha copa de ouro e dúas xeonlleiras de ouro. Algúns destes obxectos son de procedencia  cretense.

Texto: Wikipedia.

Fotos: Iniciarte.