Micenas (II): As tumbas de Clitemnestra e de Existo

 Entrada á tumba de Clitemnestra

En  Micenas hai 9 tumbas de tholos (de falsa cúpula). Delas catro están nas inmediacións da fortaleza e son  visitables.

As tumbas de tholos en Micenas poderían indicar o ascenso á realeza dunha nova dinastía que destronase aos reis das tumbas de fosa, exactamente o mesmo que os Pelópidas substituíron aos Perseidas.

Alan Wace realizou un perfecto estudo para a datación das tumbas de tholos sobre a base das súas características. Divídeas en tres categorías:

Entrada á Tumba de Atreo

As máis tardías son aquelas de o tipo de Atreo e Clitemnestra cuxos “ dromos” (paseo de entrada) están recubertos con paredes de construción “ isódoma” excelente. As fachadas da entrada son da mesma construción e están decoradas con semicolumnas; as superficies destas columnas e os “liscos” dos triángulos de descarga están decoradas con baixo relevos. As entradas pechábanse con grandes portas de madeira, probablemente recubertas de bronce.

Trazos característicos desta tipoloxía atópanse na Tumba dos Leóns (1350 a.C.), que se atopa á dereita da Porta dos Leóns, e á que lle falta todo o tholos sobre o seu lintel curvo, a Tumba de Clitemnestra (1225 a.C.) que, co Tesouro de Atreo (coñecida como Tumba de Agamenón, 1250 a.C.), supoñen a culminación deste tipo de construción.

A tumba de Clitemnestra é a tumba de tholos máis moderna das catro atopadas ao redor da fortaleza. Descubriuse nos inicios da década de 1800, ao ser saqueada polo gobernador turco de Nauplio, que rompeu o tholos (hoxe restaurado) para entrar nela, xa que o acceso polo  dromos estaba impracticable. A fachada monumental, no extremo do dromos feito de bloques minuciosamente cortados de conglomerado, estivo enmarcada orixinalmente por semicolumnas de xeso acanalado, e revestida con mármore de cor decorada con motivos labrados (espirais,  rosetas e triglifos).

Esta tumba consta dun dromos de 37 metros de lonxitude e 6 de anchura cuxos muros se construíron mediante un sistema  isodómico. Accedíase á cámara a través dunha porta de dobre folla de madeira que estaba recuberta de bronce nas partes máis vulnerables. A ambos os dous lados da porta conserváronse baséalas dunhas  semicolumnas. Sobre o  dintel áchase un triángulo de descarga cuxa decoración non se conservou apenas. A cámara ten un diámetro duns 13,50  m e a cúpula mide uns 13 metros de altura.

Unha parte da súa  dromos foi destruída no período  helenístico debido á construción dun teatro nese mesmo emprazamento. Por outra banda, baixo o dromos achouse unha fosa que contiña a sepultura dunha muller, onde se atoparon dous espellos con mangos de  marfil tallados. Ademais, nos entullos de antigas escavacións atopáronse dous selos: nun deles aparece representada unha deusa cabalgando un animal e no outro se representa un animal.

 Círculo B

Desde o século III a.C. esta tumba deixo de ser visible xa que sobre ela construíuse un pequeno teatro. Á súa vez, a tumba estaba construída en parte sobre o Círculo B.

As tumbas de tholos anteriores ás precedentes eran máis simples, é dicir, o “ dromos” era de cachotería descoidada e as fachadas da entrada de decoración máis pobre.

Por último, o “ dromos” das tumbas de  tholos máis antigas non se recubría con perpiaños e non se usaban portas para pechar as entradas senón que se  obstruían con muros de pedra; os bloques utilizados como  xambas non estaban ben pulidos e os bloques do  dintel non se tallaban de tal modo que seguisen a  curvatura interior da cúpula. Finalmente, a cúpula construíase con bloques de pedra irregulares e non levaba triángulo de descarga sobre o lintel da entrada.

A Tumba de Existo constitúe un dos exemplos máis antigos (1500 – 1460 a. C.) do uso de pedra non acabada, falta de revestimento nos muros do corredor e ausencia do triángulo dedescarga sobre o lintel da porta.  É a tumba de tholos máis próxima á fortaleza e está situada tras a Fonte de Perseo.

Texto: Grecotour.

Fotos: Iniciarte.