Nunha recente visita ao campamento romano de Ciadella par
ver in sito o avance das escavacións arqueolóxicas, tivemos algo de tempo para
gozar da visita desta pequena igrexa. Mais non pudemos visitar o seu interior….
O texto é de “Galicia pueblo a pueblo”
“A igrexa está construída no medio dun lugar de gran
importancia arqueolóxica, onde apareceron valiosos vestixios romanos e lápidas.
No documento no que figura a restauración do Mosteiro de Santa Baia de Curtis efectuada cara ao ano 995 polo bispo compostelán don Pedro
I Martínez de Mosoncio (San Pedro de
Mezonzo), figura a igrexa de "Sanctae Mariae Cidadelie de Curtis"
entre os bens con que foi dotado. Tamén figura entre as igrexas nas que o
Mosteiro de Sobrado obtivo participación durante a fase de crecemento do
dominio, que se produciu a partir de 1250
Santa María de
Cidadela datada cara a 1225, é unha igrexa de ábsida de planta
rectangular con bóveda de canón apuntada, reforzada por un arco fajón de igual directriz.
(…) O exterior de Santa María de Cidadela non está cuberto de cal, e mostra
perfectamente os paramentos.
No testero da ábsida
apréciase no centro os restos dunha
saetera tapiada, rematada nun
arco de medio punto tallado nunha soa peza.
No piñón sitúase unha cruz antefixa de modelo semellante a outras igrexas.
Á beira norte da capela está encostada a sancristía, mentres
no sur aparece un robusto contrafuerte prismático que é graduado na parte superior e
non alcanza o beirado. Baixo acubíllalas de nacela, consérvanse canecillos de
proa, nacela e outro cunha especie de
flor.
Baixo os beirados consérvanse canzorros moi sinxelos, no seu maior parte de proa e nacela, aínda que aparece algún decorado con medias bólas, unha cabeza de trazos moi bastos e outro con dous cabecitas antropomorfas.
Na fachada ábrese unha porta
adintelada cun arco de descarga
semicircular. Sobre ela aparece unha xanela adintelada moderna que forma parte do muro
reconstruído, e no piñón remata cunha espadana de dous vans”.
Antes de chegaren á capela, detivémonos neste fermoso cruceiro “realizado en granito, que se alza sobre un pedestal cuadrangular moi moldurado, cunha gran escocia, que se apoia sobre plataforma troncopiramidal.
O fuste de sección circular, comeza e remata cadrado. O capitel é de forma cuadrangular liso e con astrágalo tamén cuadrangular, ábaco de lados curvos e vértices achafranados, volutas,
orlas vexetais, flores de lis e querubíns.”.
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario