Poseidón, deus do cabo Artemisión

Bronce. 210 cm. Estilo severo, ca. 460 a.C. 

Dúbidas entre se é Zeus lanzando un raio ou Poseidón lanzando o seu tridente. Cando un viaxa, visita museos sempre ten a ilusión de atopar pequenos tesouros descoñecidos que incrementen a paixón pola arte pola historia. Tamén teño sempre a esperanza de que as expectativas sobre as obras que espera atopar véxanse superadas ao contemplalas. E de cando en vez iso acontece, como por exemplo ao atoparme co Poseidón do cabo Artesisión no Museo Nacional de Arqueoloxía de Atenas. Persoalmente gusto da súa harmónica composición, da perfección da representación do nu masculino así como da serena expresión do seu rostro. 

Deixo que a Wikipedia vos describa a obra. 

 "A escultura foi atopada en 1928 no fondo do mar preto do cabo Artemisio, preto de Histiaca, ao norte da illa de Eubea. Un dos brazos da estatua foi atopado dous anos antes, en 1926. A estatua viaxaba dentro dun barco datado entre fins do século I a. C. e comezos do século I. Tamén ía nese buque outra unha peza, O neno dacabalo. Na actualidade atópase no Museo Arqueolóxico Nacional de Atenas. 

A estatua foi datada polos expertos cara a 460 a. C., encadrada no estilo severo, período de transición entre o arcaísmo e o clasicismo. Abandonouse xa a frontalidad e o estatismo, propios de épocas pasadas, pero a figura séguese apoiando en ambos os pés, a pesar de que o dinamismo comeza a apuntarse. A obra representa a un deus no momento de lanzar coa man dereita un obxecto que se perdeu. O seu tamaño é maior do natural (2,10 m.), está espido e dando unha zancada. 

Discútese se o representado é Zeus lanzando un raio ou Poseidón lanzando o seu tridente. Argumentouse que a posición dos dedos da man, que está aberta, parece máis adecuada para soster un tridente mentres que un raio adoita ser representado asido coa man pechada. Con todo, a idea dun tridente arreboladizo resulta estraña e cando se tratou de reconstruír a estatua co posible tridente, a figura queda estragada.

A súa altura é a correspondente á escala habitual con que os gregos representaban aos deuses. Os homes, pola contra, adoitaban ser representados cunha altura duns 1,80 metros, como é o caso do Auriga de Delfos. A medida de 1,90 metros reservábase para a representación dos heroes. Con pouca seguridade, propúxose a autoría de Kalamis, cuxas obras se perderon e só se coñecen por copias e reproducións en moedas. Tamén foi asociada aos nomes de Onatas ou Mirón".

Para complementar a información aconséllovos o blog de Tom e Más arte aún.

Fotos: INICIARTE