Teatro romano de Segóbriga (Saelices, Cuenca)

 E por fin visitamos Segóbriga...

Comezouse a súa construción en época do emperador Augusto, terminándose a finais do século I , sendo inaugurado, probablemente, en tempos de Tito e Vespasiano, cara ao 78 d.n.e., conforme indicaba unEha gran inscrición monumental cuxos restos apareceron entre as ruínas.

Foi financiado por un rico e poderoso personaxe senatorial, do que descoñecemos o seu nome, pero do que sabemos que foi gobernador ou pretor da Provincia Aquitana entre os anos 76 e 79 d.n.e. grazas ao texto de parte dunha inscrición monumental cuxos restos apareceron entre as súas ruínas.

O conxunto en si, aínda que de dimensións sensiblemente máis pequenas ca outros teatros peninsulares, é dunha complexidade e orixinalidade dignas de apuntar: baixo parte do seu garderío construíuse un corredor de paso abovedado, e sobre el, no súa parte norte unha serie de edificacións que integraban o conxunto dentro do recinto amurallado, aínda que o teatro estivese fisicamente, fóra.

Edificado, como era habitual, sobre unha ladeira para apoiar a bancada directamente sobre a rocha. Facilitouse así, en primeiro lugar o seu construción e indirectamente a súa conservación. Tamén foi este un dos motivos para que a súa localización fixásese fóra da murralla, enfronte do anfiteatro. De pequenas dimensións, dispoñía dunha capacidade para uns 2.500 espectadores.

A cavea era practicamente semicircular e a scanea rectangular, estrutura típica do teatros romanos. A bancada dividida en tres zonas en altura, a summa, a media e a ima cavea, separados por muretes ou baltei e comunicados por escaleiras, que á súa vez dividía en sectores verticais chamados cunei. Actualmente consérvanse en bo estado a ima e media cavea, enterradas durante anos. A summa cavea, hoxe desaparecida, situábase sobre unha bóveda corrida que se apoiaba na muralla e formaba unha rúa cuberta. Esta comunicaba as dúas portas da cidade. Posiblemente, encima situaríase a tribuna principal, habilitada directamente co interior da cidade por un acceso utilizado polos grandes personaxes da época.

A orchestra, case semicircular está delimitada polas tres bancadas destinadas ás autoridades, a poedria, e o frons pulpiti, decorado con pilastras e columnas acanaladas en espiral, sobre o que se sitúa o pulpitum.

Aínda que, a bancada consérvase en moi boas condicións, a escena -scaenae- está practicamente destruída ata os seus cimentos. Polos restos podemos concluír que a scaenae frons estivo decorada moi profusamente, e dispoñía de columnas acanaladas en espiral, de influencia oriental. Tiñan capiteis corintios e pedestais con estatuas decorativas, todas elas presididas pola "deusa Roma". Posiblemente a súa estrutura compoñíase de dúas ordenes de columnas superpostas, coroadas por un alquitrabe e a cuberta. Tras elas distribuíanse corredores e estancias para os actores.

Detrás de todo o conxunto, alzábase unha estancia cun altar, o que resaltaba o carácter político e relixioso que tiñan os teatros romanos.

Texto procedente de: Spanishart e de Turismo Castilla la Mancha. Visitade a web do xacemento.