Centro Botín de Arte (Santander, Cantabria)

 

Por fin coñecín o Centro Botín. Arquitectonicamente moi interesante, urbanísticamente discutuble.

Copio e pego o publicado uns meses antes da súa inauguración en “Plataforma Arquitectura" sobre esta obra de Renzo Piano:

Descrición enviada polo equipo do proxecto. O Centro Botín, espazo de arte, cultura e educación, que se proxecta na Baía de Santander, devolverá á cidade o inmenso peirao do muro de  Albareda, utilizado ata o de agora como estacionamento. Esta é unha zona estratéxica, con vistas ao mar, preto do centro da cidade vella e realzada polos históricos Xardíns de Pereda. O centro foi apoiado fortemente por Emilio Botín (1934-2014), presidente de Banco Santander e financiado pola Fundación Botín, unha das fundacións privadas máis importantes de España, creada en 1964 co obxectivo de fomentar o desenvolvemento social, económico e cultural de Cantabria.

O proxecto restaura os lazos entre a parte histórica da cidade e o mar. A autoestrada que separa o parque do mar xa foi subterránea a través dun túnel, permitindo dobrar a área dos Xardíns de Pereda, estendéndoos ao paseo marítimo e restaurando o acceso peonil ao mar para os cidadáns de Santander.

Enmarcado entre o parque e o mar, e no eixo do mercado público, o novo Centro Botín sitúase metade en terra e a outra metade suspendida en pilotes sobre a auga. Isto evita  obstruir a vista do mar e a fermosa paisaxe da baía para a xente que pasea no parque, pois o Centro Botín é habilmente enmascarado pola follaxe de árbores. Unha serie de pasarelas lixeiras de aceiro e vidro separan os dous volumes redondeados do edificio e crean unha nova praza pública situada por encima do nivel.

A forma de dúas lóbulos do Centro Botín é o resultado dun laborioso perfeccionamento progresivo do deseño co uso de modelos. Isto deu lugar a unha forma redondeada que proporciona mellor iluminación da planta baixa e acompaña a vista dos visitantes e os cidadáns desde o parque ao mar. Os dous corpos que compoñen o edificio enfróntanse completamente a 280.000 pequenas baldosas cerámicas, lixeiramente redondeadas, de cor perla e vibrantes, que reflicten a luz do sol, o brillo da auga e a atmosfera única de Cantabria.

O volume Este alberga un auditorio que se eleva a dobre altura e en  voladizo sobre o mar, e ao norte, o centro educativo: espazos deseñados coa máxima flexibilidade para adaptarse a múltiples actividades. O auditorio foi concibido como unha caixa multifuncional que non só pode albergar concertos, lecturas, conferencias, senón tamén festivais e cerimonias, mentres que as salas do centro educativo están deseñadas para ofrecer espazos de diferentes tamaños para futuros talleres de arte creativa, música, danza e cociña para nenos e adultos.

No volume Oeste as galerías de exposición desenvólvense en dous niveis, caracterizándose por unha espectacular vista sobre o mar e o parque. O espazo de exposición na planta superior ilumínase en forma  cenital mediante un teito de vidro que consta de catro capas: un nivel exterior composto por pequenas tabliñas de vidro serigrafiado que evitan que a luz dispersa entre directamente no espazo da galería; unha segunda capa de dobre acristalamento que sela a galería; unha terceira capa que consta de pequenas persianas de aluminio controladas automaticamente por un sistema de sensores que se poden utilizar para apagar o interior e facer a iluminación flexible; por último, baixo as vigas principais, unha tea branca  semi-transparente que crea un espazo uniforme e difunde a luz, revelando ao mesmo tempo a complexa estrutura do teito.

Un anfiteatro escavado no parque corre xunto ao Centro Botín, a súa fachada oeste está equipada con pantalla led para proxeccións e cinema ao aire libre. Na planta baixa hai unha fachada totalmente transparente que encerra un espazo multifuncional con cafetería, restaurante, área comercial e un centro de información. Aquí o teito está cuberto de cerámica e o chan é unha continuación da pavimentación de formigón azul exterior. Desta maneira, o espazo interior e exterior son case  indistinguibles e os visitantes e cidadáns poden ver o mar e a paisaxe da baía enmarcados polos amplos beirados do edificio que aloxa as mesas fóra, creando un espazo para reunirse e  socializar.

Ilustracións do proxecto:

O edificio, o parque e a cidade entrelázanse nun vínculo íntimo.

Fotos: INICIARTE.