A Estoa de Átalo no Ágora de Atenas

A  Estoa de Átalo é un pórtico helenístico situado na parte oriental do ágora de Atenas.

A stoa (στοά, palabra grega, transcribible como stoá, en plural stoai,  galegizable como estoa, e  traducible como 'pórtico') é unha construción propia da arquitectura clásica, unha das máis sinxelas: un espazo arquitectónico cuberto, de planta rectangular alongada, conformado mediante unha sucesión de columnas, alicerces ou outros soportes (columnata), e, no seu caso, muros laterais. No urbanismo grego adoitaba formar parte de espazos públicos como ximnasios e xardíns; aínda que a súa localización preferente era o ágora (a praza pública das cidades gregas).

Como espazo público protexido do sol e a choiva, era un lugar idóneo para a vida social das cidades mediterráneas; ás veces cumpría tamén funcións comerciais, aloxando postos de comercio. É equivalente aos soportais ou galerías  porticadas dalgúns outros lugares.

Historia

O monumento foi construído por Átalo II Filadelfio, durante o seu reinado en Pérgamo (159 a 138 a.C.). Era un agasallo á polis de Atenas, en agradecemento á educación que recibira nela antes de ser rei.

Foi destruída polos hérulos, no ano 267, e os seus restos incorporáronse á nova muralla da cidade, de época romana tardía. Isto preservou o extremo norte do edificio ata o nivel do teito.

Esta estoa foi reconstruída de 1953 a 1956 pola Escola Americana de Estudos Clásicos de Atenas, grazas ao financiamento de John D.  Rockefeller  Jr.

Descrición

Típica da arte helenística, a estoa era un edificio de grandes dimensións: 112,09 metros de longo por 19,40 metros de ancho. Tiña dous niveis, unha planta baixa dórica e un piso superior xónico, unidos por unha escaleira en cada extremo. As paredes eran de pedra calcaria do Pireo, cunha fachada de mármore do Pentélico e cuberta de tellas.

Na antigüidade, o conxunto acollía 21 locais en cada planta, cada unha de 4,91 metros x 4,66 metros. Os locais eran alugados polo Estado ateniense. Tratábase, polo tanto, dun centro comercial, pero tamén dun lugar de sociabilidade, onde os atenienses podían reunirse e discutir, resgardados do sol no verán e do frío no inverno.

Antes da súa re-construción de 1953

Actualidade

Desde a súa reconstrución, a Estoa de Átalo alberga o Museo do Ágora de Atenas. Consta de almacéns no soto, zona de exposición na planta baixa e salas de traballo no primeiro andar. Algunhas partes do edificio orixinal consérvanse, incorporadas no extremo sur, polo que o visitante pode comprobar a validez da restauración.

A Estoa de Átalo foi utilizada ás veces para manifestacións non arqueolóxicas, que se beneficiaban do prestixio deste monumento, símbolo da cidade antiga. A cerimonia da firma da ampliación da Unión Europea a dez novos países foi organizada alí, baixo a presidencia grega da UE, o 16 de abril de 2003.

Texto: Wikipedia.

Fotos: Iniciarte.