O Templo de Hefesto ou Hefestión de Atenas (II): escultura

Debemos comezar lembrando a súa cronoloxía. A construción do templo comezou en 449 a.C., pero non foi acabado ata o ano 415 a.C., probablemente porque o acento fora posto na construción dos monumentos da Acrópole. O friso occidental foi terminado entre 445 e 440 a.C., mentres que o oriental, o frontón oeste e varias modificacións do interior do templo son  datables de 435 a 430 a.C. Ata a época da Paz de Nicias, de 421 a 415 a.C., non foi posta o teitume e erixidas as estatuas de culto. Foi inaugurado oficialmente en 416/415 a. C.

Friso  xónico.

As esculturas decorativas poñen de relevo o grao de mestura dos dous estilos,  dórico e  xónico na construción do templo. O  pronao e o  opistodomos foron decorados con  frisos  xónicos, en lugar dos máis típicos triglifos  dóricos, que xeralmente complementan ás esculturas nos frontóns e nas metopas (mestura de ordes seguramente inspirada no Partenón): o  friso oeste curto, entre as antas, por encima da fachada do opistodomos; ao leste, o friso prosegue por encima das galerías laterais ata as  columnatas exteriores.

O  friso leste, o do  pronao, mostra combates, interrompido por dous grupos simétricos de tres deidades sentadas sobre rocas. O grupo áchase virado cara á dereita, moi numeroso, diante. Hai dúas interpretacións posibles. Poderíase tratar dunha xigantomaquia (os xigantes son os únicos en principio en combater cos « roqueños»), pero é unha xigantomaquia estraña, posto que os deuses son espectadores. A outra interpretación é o  friso cortado por episodios sucesivos de Teseo loitando coas Palántidas en presenza dos deuses.

O  friso oeste representa a batalla dos centauros e dos lápitas. Non están presentes as mulleres lápitas nin os mobles que representan normalmente o banquete de voda de Pirítoo.

A reconstrución dos temas é dificultosa dada a natureza  fragmentaria dos restos  supérstites: unha antiga interpretación é a do nacemento de Erictonio no frontón este, e Heracles ante Tetis no oeste. Teorías ulteriores suxiren que o frontón oeste foi consagrado de novo á batalla entre os centauros e os lápitas, mentres que o frontón este representa a «deificación» de Héracles e a entrada do heroe no Monte Olimpo.

Metopas e  triglifos.

Só 18 das 68 metopas foron esculpidas, o resto estaban probablemente pintadas. As dez ao lado leste representan os doce traballos de  Heracles; as catro metopas orientais dos lados norte e sur describen as fazañas de Teseo.

Segundo Pausanias, o templo albergaba as estatuas en bronce de Atenea e de Hefesto. Unha inscrición contable menciona pagos, entre 421 e 415 a.C., por dúas estatuas de bronce, pero non precisa o nome do escultor. A tradición atribúeas a Alcámenes, pero non existen probas tanxibles.

Texto: Wikipedia.

Fotos: Iniciarte.