A Biblioteca de Adriano
ou Biblioteca das Cen Columnas foi un edificio situado ao norte do Ágora romana
de Atenas. Construíuse no ano 132, por orde do emperador romano Adriano, para albergar a súa extensa
colección de libros, ademais de funcionar como sá de lectura e centro de
convencións.
A Biblioteca foi construída en 32 polo emperador Adriano. En 267 foi destruída polos hérulos, sendo incorporada posteriormente á
muralla tardorromana de Atenas e
reparada en 412. No século V construíuse, no centro do patio peristilo, unha igrexa paleocristiá con planta de trevo de catro
follas. No século VII levantouse unha basílica de tres naves sobre a igrexa
anterior. Á súa vez, esta foi substituída no século XI pola igrexa bizantina dunha soa nave Megalia Panagía. Durante a ocupación otomá, converteuse en sede do Gobernador.
En 1835, os cuarteis do rei Otón
construíronse no seu lugar.
Tras ser substituída pola igrexa de Megalia Panagía, a biblioteca perdeuse no esquecemento ata que, en 1885, despois
dun incendio que danou parte do templo cristián, iniciouse unha escavación na
que se atoparon algúns bloques de pedra calcaria e varias columnas corintias de
máis de oito metros de altura, ademais dos restos dos cimentos da igrexa do
século V.
No século XX
retomáronse as escavacións e, entre 1960 e 1970, restaurouse a fachada oeste.
A biblioteca ocupaba un extenso rectángulo de 122 metros de
longo por 82 de ancho, situado ao norte do Ágora romana de Atenas.
O edificio contaba cun
propileo corintio de entrada no lado oeste e tres exedras en cada un dos outros tres lados. O
patio central era un peristilo aberto
cun estanque. No lado este estaba a biblioteca, con sala de lectura e salas de
conferencias.
Segundo a descrición do historiador Pausanias, os teitos estaban fabricados
con alabastro realzado con ouro.
Texto: Wikipedia.
Fotos: Inicarte.
No hay comentarios:
Publicar un comentario