O capitalismo fixo do home un ser altanero, sen medos e autosuficiente. O interese polo desenvolvemento económico no século XVII trouxo a forza do éxito como valor fundacional do xenio e o novo home colocou as súas ambicións no centro do corazón e os seus brazos á altura da cintura. Desafiante, en jarras. As crónicas da época falaban dunha fea actitude de xente que andaba con brazos na cintura. "É a testemuña e inventor da actitude do nacemento dunha nova época", explica a pé de obra Alejandro Vergara, Xefe de Conservación de Pintura Flamenca do Prado, sobre a impresionante pintada polo artista Frans Hals en 1633, A compañía do capitán Reijnier Reael, máis de catro metros de ancho respirando enfrontamento. "A actitude altiva, orgullosa e chulesca dos soldados retratados é síntoma da conduta propia dunha época. Un pintor debe ser sensible á súa época para lograr que sobreviva ao tempo e siga falando séculos máis tarde", explica Vergara.
A obra leva as luces da exposición Holandeses no Prado, que se inaugura hoxe cun amplo percorrido polas 56 mellores obras desta escola conservadas na pinacoteca española, ata hoxe sen catalogación. Logo dun traballo de seis anos de investigación da conservadora Teresa Pousada, o Prado pechou a súa lista de flamencos do XVII en 100 pinturas.
"Cando se iniciou o estudo non se sabía ben cantas obras formaban a colección", afirmou a especialista onte. Segundo o director do Prado, con esta mostra "culmina un dos programas máis narcisistas" do museo, xunto á dedicada á pintura do século XIX e a dedicada a Maíno.
Narcisista e barata, cabería sinalar ao recoñecer unha tempada de arquivo e recuperación de fondos, no ano economicamente máis complicado de todos.
Un ballet de xestos
Con todo, a maxestosidade da pintura de Frans Hals (1581-1666), queda con toda a atención do percorrido. O pintor holandés é un dos máis coñecidos do século XVII e adoita relacionarse este gran retrato de grupo coa famosa Rolda de noite (1640) de Rembrandt. Ata coas lanzas (1634) de Velázquez. Con todo, a rendición do artista español pertence a outra actitude: aí non aparece a soberbia do "home feito a si mesmo", comenta Vergara.
O técnico achégase polo corredor e segundo encárao exclama: "É un ballet". Hals montou por encargo un verdadeiro teatro de xestos, posturas, símbolos, movemento e arrogancia. Un grupo que fala, relaciónase e vive co xogo espectacular da composición. Desde abaixo arriba, as pernas bailando, os cóbados desafiando o escorzo, as teas suntuosas, as mans parlanchinas e o cruzamento de miradas apuntado polas lanzas dos soldados que loitaron contra os exércitos españois.
Pero Hals non rematou a obra. Tras unha disputa cos mecenas o pintor Pieter Codde (1599-1678) acabou o traballo tres anos máis tarde. Pero foi Hals quen compuxo o retrato de grupo e pechou as sete figuras da esquerda da escena. Unha marabilla que non volverá viaxar unha vez finalicen as obras da casa onde ten a súa residencia, o Rijksmuseum de Ámsterdam, no ano 2013, sinalou durante a presentación de móstraa Taco Dibbits, director de coleccións do museo holandés.
Texto e ilustración via Público.
A obra leva as luces da exposición Holandeses no Prado, que se inaugura hoxe cun amplo percorrido polas 56 mellores obras desta escola conservadas na pinacoteca española, ata hoxe sen catalogación. Logo dun traballo de seis anos de investigación da conservadora Teresa Pousada, o Prado pechou a súa lista de flamencos do XVII en 100 pinturas.
"Cando se iniciou o estudo non se sabía ben cantas obras formaban a colección", afirmou a especialista onte. Segundo o director do Prado, con esta mostra "culmina un dos programas máis narcisistas" do museo, xunto á dedicada á pintura do século XIX e a dedicada a Maíno.
Narcisista e barata, cabería sinalar ao recoñecer unha tempada de arquivo e recuperación de fondos, no ano economicamente máis complicado de todos.
Un ballet de xestos
Con todo, a maxestosidade da pintura de Frans Hals (1581-1666), queda con toda a atención do percorrido. O pintor holandés é un dos máis coñecidos do século XVII e adoita relacionarse este gran retrato de grupo coa famosa Rolda de noite (1640) de Rembrandt. Ata coas lanzas (1634) de Velázquez. Con todo, a rendición do artista español pertence a outra actitude: aí non aparece a soberbia do "home feito a si mesmo", comenta Vergara.
O técnico achégase polo corredor e segundo encárao exclama: "É un ballet". Hals montou por encargo un verdadeiro teatro de xestos, posturas, símbolos, movemento e arrogancia. Un grupo que fala, relaciónase e vive co xogo espectacular da composición. Desde abaixo arriba, as pernas bailando, os cóbados desafiando o escorzo, as teas suntuosas, as mans parlanchinas e o cruzamento de miradas apuntado polas lanzas dos soldados que loitaron contra os exércitos españois.
Pero Hals non rematou a obra. Tras unha disputa cos mecenas o pintor Pieter Codde (1599-1678) acabou o traballo tres anos máis tarde. Pero foi Hals quen compuxo o retrato de grupo e pechou as sete figuras da esquerda da escena. Unha marabilla que non volverá viaxar unha vez finalicen as obras da casa onde ten a súa residencia, o Rijksmuseum de Ámsterdam, no ano 2013, sinalou durante a presentación de móstraa Taco Dibbits, director de coleccións do museo holandés.
Texto e ilustración via Público.
Entradas
.jpg)
2 comentarios:
Buen post sobre la pintura barroca holandesa que se expone en el Prado. Me encanta Rembrandt y Veermer. Saludos
Publicar un comentario