Texto, incompleto, e foto vía El País.
Os veciños considérana, xunto á Praia dás Catedrais, un dos maiores atractivos de Ribadeo, á vez que o vestixio máis sobresaliente -tamén o máis fantasioso- da riqueza alcanzada polos indianos da zona alén do Atlántico, que deixou a costa oriental de Lugo e da veciña Asturias salpicada de arquitecturas extravagantes. Pero ese símbolo, a Torre dos Moreno, veciña ao Pazo de Ibáñez -a vella residencia do Marqués de Sargadelos, hoxe sede do Concello- ameaza con vir abaixo. En poucos días será apontoada, porque a rúa á que dá, o Cantón dos Moreno, é das máis transitadas de Ribadeo e o alcalde Fernado Suárez, do BNG, teme que á perda de patrimonio haxa que sumar unha desgraza persoal. Así o recomenda o enésimo informe solicitado polo Concello ao arquitecto José Calaver: o edificio podería derrubarse en calquera momento.
Que a reparación da Torre dous Moreno era de máxima urxencia asumírono, no seu momento, os sucesivos alcaldes de Ribadeo, pero ningún conseguiu resolver o principal obstáculo para emprender as obras: a propiedade privada e fragmentada do edificio, declarado Ben de Interese Cultural (BIC) en 1994. O actual mandatario intento seguir a senda deixada polos seus predecesores nun convenio asinado polo Concello cos propietarios en 1996. Nel, o consistorio municipal comprometíase a rehabilitar a Torre a cambio de que os propietarios -diseminados por España e Latinoamérica, aínda que dalgúns se perdeu a pista- cedesen parte da súa propiedade. E é que para que o Concello e a Xunta poidan rehabilitar o edificio, é imprescindible que polo menos o 51% da titularidade do mesmo sexa pública. Pero a pesar do risco de derrube, os acordos cos donos non permitiron conseguir máis de 21% da propiedade. Por iso o alcalde tomou a medida máis drástica desde que a deterioración da Torre empezou a agravarse a finais dos oitenta: romper os compromisos cos donos -o dos anos noventa, pero tamén o que o propio alcalde logrou en 2008, pouco logo de chegar ao poder- para facer valer a categoría BIC do monumento para salvalo da ruína. "A partir de agora a relación entre o Concello e os propietarios vai cambiar de xeito radical", asegura Suárez. Polo momento descarta a expropiación, porque suporía engadir o gasto das indemnizacións ao da futura rehabilitación.
Os veciños considérana, xunto á Praia dás Catedrais, un dos maiores atractivos de Ribadeo, á vez que o vestixio máis sobresaliente -tamén o máis fantasioso- da riqueza alcanzada polos indianos da zona alén do Atlántico, que deixou a costa oriental de Lugo e da veciña Asturias salpicada de arquitecturas extravagantes. Pero ese símbolo, a Torre dos Moreno, veciña ao Pazo de Ibáñez -a vella residencia do Marqués de Sargadelos, hoxe sede do Concello- ameaza con vir abaixo. En poucos días será apontoada, porque a rúa á que dá, o Cantón dos Moreno, é das máis transitadas de Ribadeo e o alcalde Fernado Suárez, do BNG, teme que á perda de patrimonio haxa que sumar unha desgraza persoal. Así o recomenda o enésimo informe solicitado polo Concello ao arquitecto José Calaver: o edificio podería derrubarse en calquera momento.
Que a reparación da Torre dous Moreno era de máxima urxencia asumírono, no seu momento, os sucesivos alcaldes de Ribadeo, pero ningún conseguiu resolver o principal obstáculo para emprender as obras: a propiedade privada e fragmentada do edificio, declarado Ben de Interese Cultural (BIC) en 1994. O actual mandatario intento seguir a senda deixada polos seus predecesores nun convenio asinado polo Concello cos propietarios en 1996. Nel, o consistorio municipal comprometíase a rehabilitar a Torre a cambio de que os propietarios -diseminados por España e Latinoamérica, aínda que dalgúns se perdeu a pista- cedesen parte da súa propiedade. E é que para que o Concello e a Xunta poidan rehabilitar o edificio, é imprescindible que polo menos o 51% da titularidade do mesmo sexa pública. Pero a pesar do risco de derrube, os acordos cos donos non permitiron conseguir máis de 21% da propiedade. Por iso o alcalde tomou a medida máis drástica desde que a deterioración da Torre empezou a agravarse a finais dos oitenta: romper os compromisos cos donos -o dos anos noventa, pero tamén o que o propio alcalde logrou en 2008, pouco logo de chegar ao poder- para facer valer a categoría BIC do monumento para salvalo da ruína. "A partir de agora a relación entre o Concello e os propietarios vai cambiar de xeito radical", asegura Suárez. Polo momento descarta a expropiación, porque suporía engadir o gasto das indemnizacións ao da futura rehabilitación.
No hay comentarios:
Publicar un comentario