Segundo informa o xornal El País publicouse un interesante libro:
Agora que son momentos tan inclinados aos balances, e cando a arquit
ectura estase reinventando ás alancadas, a obra Vivir en el nuevo milenio: casas de comienzos del siglo XXI (Phaidon) mostra unha selección de vivendas de distintos países que conteñen trazos dunha nova linguaxe arquitectónica. Xunto a proxectos de arquitectos consagrados móstranse outros de profesionais emerxentes. De 36 casas, que se presentan con grandes imaxes e un texto descritivo, a especialista e editora Emilia Terragni fai unha selección.
- Casa Tellado, de Tezuka Architects, en Hadano, Xapón.
Nesta casa, que describe un tipo de fogar xaponés, algunhas das actividades básicas da familia poden levar a cabo tanto no interior da vivenda como na azotea, o cal é unha idea enxeñosa. A lixeira estrutura de madeira e a simplicidad da vivenda favorecen abrir grandes cristaleiras e a estimulante función da azotea como centro de actividade. Reflicte o carácter lixeiramente excéntrico do dono a quen lle gusta comer ao aire libre.
- Casa Larrain, de Cecilia PugaLarrain, en Bahía Azul, Chile.
Os arquitectos nov
os en América Latina están inmersos nun proceso de desenvolver o seu propio estilo, que se inspira na beleza das súas paisaxes. Esta casa, moi representativa dese estilo, sitúase sobre un litoral rochoso sobrecogedor da costa central de Chile, concíbese como un trampolín cara ao mar. Os seus dous pavillóns de formigón armado unidos por un terceiro investido proporcionan un sorprendente perfil. No interior domina o formigón visto creando unha unidade co exterior.
- Refuxio Delta, de Olson Sundberg Kundig Allen, en Mazama (Wáshington), EE UU.
Deseñado como refuxio dun deportista para pasear por ese val fermoso e remoto, a obra ten un impacto visual mínimo. Esta elección é deliberada, o mesmo que a súa simplicidad técnica e o seu carácter espartano. Case toda a súa estrutura de aceiro é prefabricada. A gran idea do arquitecto é dotar ás contraventanas correderas dun sistema de peche que arrastra os catro grandes paneis sobre as fachadas que permite ocultar a casa cando está desocupada, s
umíndoa no anonimato e nun último xesto de respecto pola paisaxe.
- Casa Tolo, de Alvaro Leite Siza Vieira. O Porto, Portugal.
O seu escalonamiento nun outeiro escarpada confire á obra dun efecto visual moi dramático, pero tamén significa un uso enxeñoso do espazo. Cada azotea pode ser usada como patio. Os chanzos exteriores que controlan a lonxitude da casa en intervalos rítmicos esaxeran a súa natureza de ladeira e completa a forma escultural do edificio.
Agora que son momentos tan inclinados aos balances, e cando a arquit
ectura estase reinventando ás alancadas, a obra Vivir en el nuevo milenio: casas de comienzos del siglo XXI (Phaidon) mostra unha selección de vivendas de distintos países que conteñen trazos dunha nova linguaxe arquitectónica. Xunto a proxectos de arquitectos consagrados móstranse outros de profesionais emerxentes. De 36 casas, que se presentan con grandes imaxes e un texto descritivo, a especialista e editora Emilia Terragni fai unha selección.- Casa Tellado, de Tezuka Architects, en Hadano, Xapón.
Nesta casa, que describe un tipo de fogar xaponés, algunhas das actividades básicas da familia poden levar a cabo tanto no interior da vivenda como na azotea, o cal é unha idea enxeñosa. A lixeira estrutura de madeira e a simplicidad da vivenda favorecen abrir grandes cristaleiras e a estimulante función da azotea como centro de actividade. Reflicte o carácter lixeiramente excéntrico do dono a quen lle gusta comer ao aire libre.
- Casa Larrain, de Cecilia PugaLarrain, en Bahía Azul, Chile.
Os arquitectos nov
os en América Latina están inmersos nun proceso de desenvolver o seu propio estilo, que se inspira na beleza das súas paisaxes. Esta casa, moi representativa dese estilo, sitúase sobre un litoral rochoso sobrecogedor da costa central de Chile, concíbese como un trampolín cara ao mar. Os seus dous pavillóns de formigón armado unidos por un terceiro investido proporcionan un sorprendente perfil. No interior domina o formigón visto creando unha unidade co exterior.- Refuxio Delta, de Olson Sundberg Kundig Allen, en Mazama (Wáshington), EE UU.
Deseñado como refuxio dun deportista para pasear por ese val fermoso e remoto, a obra ten un impacto visual mínimo. Esta elección é deliberada, o mesmo que a súa simplicidad técnica e o seu carácter espartano. Case toda a súa estrutura de aceiro é prefabricada. A gran idea do arquitecto é dotar ás contraventanas correderas dun sistema de peche que arrastra os catro grandes paneis sobre as fachadas que permite ocultar a casa cando está desocupada, s
umíndoa no anonimato e nun último xesto de respecto pola paisaxe.- Casa Tolo, de Alvaro Leite Siza Vieira. O Porto, Portugal.
O seu escalonamiento nun outeiro escarpada confire á obra dun efecto visual moi dramático, pero tamén significa un uso enxeñoso do espazo. Cada azotea pode ser usada como patio. Os chanzos exteriores que controlan a lonxitude da casa en intervalos rítmicos esaxeran a súa natureza de ladeira e completa a forma escultural do edificio.
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario