Faleceu Leopoldo Novoa

Copio da Voz de Galicia, a triste nova do pasamento de Nóvoa. É un artista do que fixen varias entradas en INICIARTE e do que teño algún grabado. Foi sempre un home enteiro, artista apaixoado e figura non ben tratada na súa terra:

Leopoldo Nóvoa faleceu en París a tarde do pasado xoves, segundo confirmou onte a súa familia, que explicou que permanecía hospitalizado desde o fin de semana. O pintor, nacido en Salcedo (Pontevedra) en 1919, realizara un intenso percorrido pola pintura do século XX ata ser recoñecido como unha das grandes figuras internacionais. O pintor será incinerado e as súas cinzas trasladaranse a Galicia en maio.

Os últimos anos do artista demostraran o seu carácter activo e, ata tras superar os noventa, seguiu realizando exposicións e profundando nun particular xeito de traballar que levaba a pintura cara á terceira dimensión.

Fillo de uruguaio, en 1938 instálase en Uruguai, aínda que o carácter itinerante se volverá para Leopoldo Nóvoa case unha constante. Nos anos cincuenta viaxa a Arxentina como primeira parte dun periplo vital de artista que o levaría nos anos sesenta a fixar a súa residencia en París. No Buenos Aires do medio século contactou con Luís Seoane e no ambiente parisiense coincidiu con Julio Cortázar.

En 1979 arde o seu estudo parisiense. O lume cómese toda a súa obra, pero lle deixa a cinza que se convertería nunha das materias particulares do seu traballo nos anos posteriores.

Desde París regresou a Galicia e comezou unha viaxe anual que dividía o tempo entre a capital francesa e o seu estudo de Armenteira. Unha viaxe estacional sobre o que se foi perfilando unha obra que non quixo entender de tamaños, nin de cambiar as formas en función do espazo, e que o mesmo valía para pequenos gravados que para grandes murais. Murais que lle supuxeron algún desgusto, como o proxecto do que se encargou na coruñesa avenida de Arteixo e que foi cernado para colocar un paso elevado de peóns. Nos últimos anos a súa actividade en Galicia foi en aumento. As exposicións retrospectivas e as que protagonizou en galerías privadas significaron un reencontro de Nóvoa co público galego.