A Escola de Atena. Fresco, 7.70 metros de base e 5 metros de alto. Cartóns realizados entre 1509 e 1510, sendo executada entre 1500 e 1512. Ubicada na Stanza Della Segnatura., en fronte da Disputa do Sacramento que foi o primeiro fresco realizado por Rafael para este lugar.
“Á súa chegada (a Roma), Rafael foi agasallado por Xullo II, e empezou na Stanza Della Segnatura unha escena que representa o momento en que os teólogos reconcilian a Filosofía e a AstroloXía coa Teoloxía, na que están retratados todos os sabios do mundo; e adornou esta obra con certas figuras, como as dos astrólogos que gravan carácteres de xeomancia e astroloxía nunhas táboas que mandan aos Evanxelistas. Entre eles hai un Dióxenes coa súa cunca, tombado nas escaleiras, figura moi meditativa e absorta, digna de encomio pola súa beleza e pola súa descoidada vestimenta. Tamén están Aristóteles e Platón, o un co Timeo na man, o outro coa Ética, e ao redor deles, dispostos en círculo, unha gran escola de filósofos. Non hai palabras para expresar a beleza destes astrólogos e xeómetras que debuxan cos compases moitas figuras e carácteres sobre táboas.
Entre eles vese a un mozo de fermosa beleza, que abre os brazos marabillado e inclina a cabeza: é o retrato de Federico II, duque de Mantua, que se atopaba por aquel entón en Roma.
Está xunto a unha figura que volve as costas e ten unha esfera do ceo na man; é o retrato de Zoroastro; e ao seu lado está Rafael, mestre desta obra, que se retratou a si mesmo coa axuda dun espello. É unha cabeza nova e de aspecto moi modesto, chea de agradable graza, cun gorro negro na cabeza. Tampouco hai palabras para expresar a beleza e a bondade que se aprecian nas cabezas e as figuras dos Evanxelistas, a cuxos rostros dotou dunha expresión de atención e coidado, sobre todo aos que están escribindo. E así colocou detrás dun San Mateo que está copiando nun libro as figuras e carácteres contidas nas táboas que lle sostén un anxo, a un vello que se posto un papel sobre os xeonllos e copia todo o que traza San Mateo. E mentres está concentrado, en tan incómoda postura, parece torcer a mandíbula e a cabeza conforme ensancha e alarga a pluma.
E aparte de todos os detalles que considerou, que son moitos, está a composición de toda a escena, distribuída con tanto orde e medida que demostrou verdadeiramente a súa valía, de tal forma que puxo de manifesto que non quería ter rival no campo dos que tocan os pinceis.
Adornou esta obra cunha perspectiva e moitas figuras acabadas cun estilo tan doce e delicado que o papa Xullo decidiu botar por terra todas as obras dos outros mestres, antigos e moderno, e que Rafael fose o único en poder enorgullecerse de todos os esforzos que se fixeron en tales obras ata ese momento".
Giorgio Vasari. Las vidas de los más excelentes arquitectos, pintores y escultores italianos desde Cimabue a nuestro tiempos (Antología). Estudio, selección y traducción de María Teresa Méndez y Juan Mª Montijano. Madrid, Tecnos, 2001, páx. 340-341.
A Wikipedia ofrécenos a seguinte fotografía coa identificación de cada personaxe. Tamén procede do mesmo lugar a fotografía inicial. As restantes son de INICIARTE, tal e como se pode apreciar pola súa escasa calidade.
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario