A abadabía de san Clodio foi fundada hai uns mil anos e foi
doada coas súas terras e cincocentos vasalos aos frades de san Bieito,
pusuidores da mesma ata a desamortización decimonónica.
O seguinte texto pódese ler tanto en patrimoniogalego como
na entrada da propia igrexa.
Da vella igrexa románica de San Clodio, da primeira metade
do século XII, só resta a ábsida e a porta norte da nave.
O resto é moi posterior. Existen dúbidas sobre elementos de
raigame visigótica quizais aproveitados dun templo máis antigo, xa que segundo
diferentes documentos, e como se pode observar na colocación das pezas que
forman o arco da portada norte, trátase de elementos reutilizados para a
construción da igrexa. Os canzorros da ábsida son case todos lisos, agás dous
decorados con rombos e outros coa cabeza dun carneiro. A porta norte da nave é
de medio punto.
Na actualidade a nave está aumentada lonxitudinalmente
respecto das súas proporcións primitivas, coa decoración das ventás exteriores
e fragmentos das columnas realizados en calcaria, en contraste coa lousa do
país.
Categoría do Ben: Catalogado (Catálogo da Xunta e dos PXOM)
Referencias bibliográficas:
VÁZQUEZ SACO, Francisco, Boletín de la Comisión provincial
de Monumentos Históricos y Artísticos de Lugo, Tomo VI, Lugo, 1957, págs.
165-166
Exteriores:
O seguinte texto informa da recuperación da abadía, pois estaba en ruínas, en 1604 por parte de Afonso de Solís.
Fotos: INICIARTE.
No hay comentarios:
Publicar un comentario