A Potsdamer Platz é así denominada desde 1831 mais tan só era un lugar atravesado por moitas rúas e na que sete anos despois se levantaría a Estación de Postdam. Un século despois era un dos lugares de Europa máis conxestionado de tráfico (pensemos que aquí se instalaría o primeiro semáforo do continente) Nos derradeiros meses da II Guerra Mundial, o lugar foi destruído polas bombas dos aliados e posteriormente o famoso muro de Berlín a dividía en dous (hoxe queda un anaquiño do muro para que os turistas podámonos fotografar)
Tras a reunificación da cidade e das dúas Alemañas, e dentro do enorme proceso de anovación arquitectónica da capital xermánica, na Potsdamer Platz foron aparecendo algúns dos novos edificios máis emblemáticos do novo Berlín. Entre eles destaca o Sony Centre, edificado no 2000 como sede da compañía nipona en Europa. O conxunto está formado por sete edificios con oficinas e moitos espazos para o lecer. É especialmente significativa a súa cúpula, obra de Helmut Jahn.
Sony Center de noite
Tras a reunificación da cidade e das dúas Alemañas, e dentro do enorme proceso de anovación arquitectónica da capital xermánica, na Potsdamer Platz foron aparecendo algúns dos novos edificios máis emblemáticos do novo Berlín. Entre eles destaca o Sony Centre, edificado no 2000 como sede da compañía nipona en Europa. O conxunto está formado por sete edificios con oficinas e moitos espazos para o lecer. É especialmente significativa a súa cúpula, obra de Helmut Jahn.
Sony Center de día
Case simultaneamente a esta entrada, un dos meus blogs de arquitectura preferidos, Mi moleskine arquitectónico, tamén preparou dous post sobre esta praza. Vistádeos, son moi interesantes.
Entradas
.jpg)
4 comentarios:
Me han gustado los guiños que has hecho a Berlín estos días.
La remodelación de este lugar me pareció fantástica cuando estuve en Berlín, especialmente el edificio de Isozaki. En general, la ciudad post-muro está llena de buenos ejemplos de arquitectura contemporánea.
Saludos!
Gracias, Gonzalo. La verdad es que un lugar especial. Seguiré, con más calma, colgando cosillas de Berlín. Un abrazo.
Yo cuando estuve pude sentir dos ciudades distintas, una de noche y otra de día, pero eso sí, un solo Berlín enorme y monumental.
Verdaderamente me impresionó.
... un solo Berlín enorme y monumental... Cuanta razón tienes, Pilar.
Publicar un comentario