A catedral de Bérgamo (Italia)

A Catedral de San Alexandre ou simplemente Catedral de  Bérgamo (en italiano:  Basilica  Cattedrale dei S.  Alessandro  in  Colonna) É unha catedral católica en  Bérgamo, Italia, dedicada a San Alexandre de  Bérgamo, patrón da cidade. É a sede do bispo de  Bérgamo.

A catedral, dedicada ao patrón da cidade, Sant' Alessandro  Martire, xorde nunha preexistente estrutura primitiva, presumiblemente fundada no século VI  e orixinariamente dedicada a San  Vincenzo.  O aspecto primitivo da igrexa estaba constituído por unha planta de tres naves. No século IX houbo dúas catedrais en  Bérgamo: unha era a basílica de San Alexandre, que se situaba no sitio que se cría que era o do seu martirio, e a outra estaba dedicada a San Vicente, cuxa construción aparentemente comezou na era lombarda, no sitio da actual catedral.

En 1449,  co bispo Giovanni Barozzi, a catedral tivo unha profunda restauración co proxecto do arquitecto florentino Antonio  Averlino, chamado "O Filarete". Destacada foi a restructuración levada a cabo por Carlo Fontana cara a finais do seiscentos, que enxalzou a cúpula na metade do transepto e alongou a ábsida.  Varias reorganizacións no campanil e na cúpula tiveron lugar no curso do Ottocento.

A fachada é branca, cunha fría liña clásica, e cun  pronao sobre plano elevado que une as bancadas coa praza. A planta, segue un esquema de cruz latina. O interior ten unha única nave, decorada con estucos e cubertas de estilo barroco. O centro e vértice litúrxico da igrexa está ocupado polo amplo presbiterio.

Aos lados do grandioso altar maior atopamos a bancada de madeira para o coro. A cúpula, erixida por Crivelli en 1853, xira  elegantemente sobre o transepto: Coghetti pintou aquí o fresco de  l' Assunzione  in Ceo dei Sant' Alessandro.

No interior, tamén se poden admirar valiosos frescos  entre os que destacan: San  Benedetto  in  cattedra e Santi dei Andrea  Previtali, e  Madonna col  Bambino e Santi do pintor  bergamasco Giovanni  Battista  Moroni.

Na  cripta,  consérvase un fresco do  Trecento, un  plúteo  e unha columna  salomónica da antiga catedral. A estupenda Cappella do  Crocifisso  foi construida en 1866, co proxecto do arquitecto Dalpino. A capela presenta preciosas decoracións: a cúpula foi pintada por  Guadagnino.

Seguindo o percorrido no interior da catedral atópanse as representacións e celebracións dos santos ata chegar ao altar maior e á ábsida, onde se atopa a figura de Xesús. Dúas figuras destacan de modo particular e lideran toda a estrutura iconográfica da catedral: Sant' Alessandro mártir e  a Nai María.

Texto: In Lombardia.

Fotos: Iniciarte.