A Arte Asturiana: San Xulián dos Prados (Santullano)

Esta igrexa é a de maior tamaño das conservadas do século IX. Foi levantada no reinado de Afonso II, sendo adicada aos mártires san Xulián e santa Basilisa, coñecidos pola súa castidade. Está situada en Oviedo, capital do reino astur.

É de planta basilical con tres naves e transepto perpendicular ao que se abren as tres capelas absidais, así como dúas cámaras nos laterais. Inicialmente estes pequenos recintos foron a dobre altura. Do triplo pórtico orixinal, as restauracións feitas a principio do século XX só respetaron o tramo central. As capelas da ábsida no seguen o eixo nin o tamaño das naves. Só a central é cadrada posto que as laterais son rectangulares. As tres están cubertas con bóvedas. A fábrica é de tan escasa calidade que cómpre poñer reforzo de perpiaños nas esquiñas e nos pequenos contrafortes exteriores.

O cruceiro é moi aparatoso, estando separado das naves por un muro ao que se abren arcos laterais de medio punto e dous pequenos ocos máis no tramo central. Conséguese, deste xeito, unha interrupción total da continuidade entre as naves e as capelas. Agás estas últimas, todo o templo cóbrese con cerchas de madeira orixinalmente talladas ou decoradas, apoiadas sobre os muros que, curiosamente, hoxe son un metro máis baixos cos orixinais.

No exterior, destaca a cabeceira que eleva o seu tamaño cunha pequena estancia pechada, sobre a capela central que se comunica co exterior por un triplo arquiño aberto no testeiro con dúas columniñas. As restantes xanelas foron construídas con lintel e arco cego de ladrillo que se cubrían con celosías cerámicas das que só se conservan algún restos.

Fronte á pobreza material exterior, o interior caracterízase pola riqueza das súas pintura murais, xa que os amplos espazo estucados están decorados con frescos de motivos clásicos romanos, froito intencionado dun pequeno renacemento artístico. Esta fermosa igrexa foi declarada Monumento Nacional no 1917.

Desde esta ligazón poderedes acceder a unha reconstrución virtual do edificio.

 
García Manzanares, José Luis (1985). El prerrománico del noroeste. Pontedeume, López Torre. 
 Fotos: INICIARTE