O "tenistóbolo" de Nadal

Noticia de hoxe de La Voz de Galicia:

Nadal, lenda da raqueta a pesar da súa mocidade -23 anos-, foi retratado pola pintora española Gloria Lomas ao xeito do «discóbolo» do escultor Mirón de Eleuteras.

Nadal, lenda da raqueta a pesar da súa mocidade -23 anos-, foi retratado pola pintora española Gloria Lomas ao xeito do «discóbolo» do escultor Mirón de Eleuteras.

Nun lenzo de fío e liño de 80 x 130 centímetros, o tenista español aparece en branco e negro, co seu torso espido e en escorzo antes de golpear un «drive» mentres o seu rostro permanece hierático ao modo helénico do «discóbolo», no que se conxuga forza e serenidade.

A idea do «tenistóbolo» partiu da confirmación de Rafa Nadal como o deportista actual «máis universal», segundo indicou Lomas en entrevista telefónica con Efe desde o seu estudo na localidade de Gelves (Sevilla).

A condición do tenista «como heroe» na sociedade é «demasiado desproporcionada» e xera «unha comparativa entre o personaxe público e o anónimo» que, segundo sinalou Lomas (Sevilla, 1963), é o que lle levou a elixir a un personaxe como Nadal.

Para plasmar esa idea da mitificación de «heroe», a artista trasladou os fundamentos a nivel compositivo da escultura do «discóbolo», de Mirón, ao «tenistóbolo» de Nadal, no que «o xesto non acompaña á acción» na figura.

Lomas explicou que levou a cabo primeiro un fotomontaje con dúas fotos de prensa: a do rostro sacouna dunha entrevista e a do corpo de cando o tenista efectuou «un esforzo nun partido».

Tras iso, a pintora manipulou ese fotomontaje con Photoshop -programa de tratamento de imaxe- e transformouno nunha gama ampla de tons de grises antes de debuxar a foto editada na tea.

Logo traballou o lenzo cunha técnica de grisalla acrílica na que a artista investiga desde principios de 2007 para «Fotogramas», serie na que inclúe o «tenistóbolo» e que non se exhibiu aínda, aínda que a pintora dixo que espera que se mostre por vez primeira en Madrid.

O «tenistóbolo» e o resto dos lenzos de «Fotogramas» gardan unhas características comúns: encádrelos fotográficos das figuras sobredimensionadas e a súa expresividade, así como a augada da pincelada.

Por iso é polo que a artista xogase con «a sobredimensión da figura (retratada) que recorda aos carteis de cine» e o encadre do cadro, que é «coma se recollese o fragmento dunha película» da súa vida.
E tamén coa pincelada augada que achega un amplo espectro de brancos e grises á tea de fío e liño, que se converte practicamente nun papel moi fino que é calado e traspasado pola pintura que se expande por ela, polo que o cadro pódese ver igualmente ao dar a volta ao bastidor.

Deste xeito o «tenistóbolo» pódese observar polo anverso e o reverso do lenzo, aínda que sexa creado para velo ao modo tradicional, de fronte.

A pintora tan só permite leves incursións a outras cores como o vermello para as muñequeras de Nadal ou os virados a sepia para achegar un matiz de daguerrotipo á imaxe.

O «tenistóbolo», así como «Fotogramas» -ata agora unha ducia de retratos seus de amigos e aprendices de monxes hinduistas-, revela a fórmula alquímica da cultivada e depurada paleta renacentista e flamenca de Gloria Lomas: «Achegar a pintura á fotografía» e «dignificar a fotografía ao levala á tea».

Texto completo e fotos vía La Voz de Galicia.