Resumindo a información da wikipedia: Leónidas I (en grego” Λεωνίδας ”, Leóniidas, 'fillo de
león') (Esparta, cara ao ano 540 a. C. , Termópilas, 11 de agosto de 480 a. C.)
foi o 17.º rei axíada de Esparta. Atopou a morte no 480 a. C., durante a
Segunda Guerra Médica, na defensa das Termópilas, bloqueando o avance do
exército persa de Xerxes I.
Leónidas, militar e rei de Esparta, foi o terceiro fillo do
rei axíada Anaxandridas II. Naceu ao redor do ano 540 a. C. na cidade homónima.
Sucedeu no trono, probablemente en 489 ou 488 a. C., ao seu medio irmán
Cleómenes I e casou con Gorgo, a filla deste, coa cal tivo ao seu fillo, o seu
sucesor, o rei Plistarco.
Nos anos 490 a. C., o rei aqueménida Xerxes I preparou a
invasión da Grecia continental. Achábase na súa corte o rei espartano exiliado
Demarato. Segundo Heródoto, preveu aos seus concidadáns dun ataque inminente
mediante unha mensaxe secreta o que moveu a Esparta a pedir consello ao Oráculo
de Delfos. Conforme á tradición, Apolo proporcionou en versos hexámetros unha
resposta ambigua: ou ben Esparta perdería ao seu rei durante a batalla, ou ben
sería conquistada. Ningún rei espartano morrera xamais na guerra.
No outono de 481 a. C., a alianza que a historiografía grega
chama a «Liga helénica» reuniuse no istmo de Corinto e a súa dirección recaeu
en Esparta. A cidade laconia decidiu o envío dunha forza armada baixo o mando
do diarca Leónidas para defender o desfiladeiro das Termópilas, a fin de reter
aos persas e dar o tempo suficiente á flota grega de repregarse máis aló do
estreito que forma a illa de Eubea coa costa de Grecia central
Para Leónidas era claramente unha misión suicida: escolleu
entre os 300 hoplitas que constituían o seu garda persoal a aqueles cidadáns
que tiñan descendencia masculina. Por conseguinte, non eran unicamente hippeis,
corpo de elite composto polos dez primeiros grupos de idade mobilizados, senón
dunha mestura de hippeis e de soldados ordinarios.
Casco de Leónidas no Museo de Olimpia
Logo de tomar posicións nas Termópilas, os gregos repeleron
con éxito varios ataques persas: situados no lugar máis estreito do
desfiladeiro, loitaban en filas apertadas, e estaban ben protexidos polos seus
grandes escudos. Transcorridos uns días, os gregos foron traizoados por un tal
Efialtes de Tesalia: Leónidas atopouse rodeado polas tropas do sátrapa
Hidarnes.
Tras a vitoria, Xerxes percorreu o escenario da batalla,
paseou entre os cadáveres, e mandou que a Leónidas cortásenlle a cabeza e que a
cravasen nun pau. Heródoto di que «Léonidas, mentres aínda vivía foi a persoa
con quen máis se irritou o rei Xerxes» e continúa dicindo «que pola contra
xamais ordenase ultraxar o seu cadáver dese xeito, xa que os persas son, que eu
saiba, as persoas que máis adoitan honrar aos soldados valerosos».
Casco persa e casco de Leónidas no Museo de Olimpia
En 440 a. C., o corpo de Leónidas foi trasladado a Esparta,
onde un magnífico mausoleo foille consagrado. Sobre a súa tumba levantouse un
ronsel, que séculos despois puido ver Pausanias e na que figuraban os nomes dos
trescentos espartiatas que morreron.
Fotos de Iniciarte
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario