A Bauhaus despois de Gropius

Xa vimos nas clases a importancia da Bauhaus, os profesores e a súa ideoloxía. En Iniciarte xa falamos desta escola así como da súa exposición ao cumplir os 90 anos.Vexamos, agora, como foi a evolución histórica deste conxunto arquitectónico.

A mediados de 1925 botou a andar este innovador proxecto cultural. O edificio deseñado por Gropius foi solemnemente inaugurado o 6 de decembro de 1926 ante máis de mil invitados. Tras varios cambios na súa dirección e o ascenso social e político dos nazis en 1932, foi presentada unha moción no concello de Dessau polos concelleiros nazis para derrubar a escola e disolver a institución. Non foi aprobada por poucos votos. Ese mesmo anos a institución foi pechada.

Fachada máis coñecida

A partir de 1932 o conxunto arquitectónico foi adicado a á formación da muller e á instrución de líderes do partido nazi. Xorden problemas de filtracións de auga e soluciónanse instalando unha cuberta inclinada. En 1936 a escola foi nacionalizada (ou habería que dicir nazionalizada?) En 1938, en plena época nazi, a escola foi empregada pola fábrica de avións Junkers como o seu centro administrativo. Tamén nesta época as vivendas para profesores deseñadas por Gropius padeceron a actividade nazi xa que sendo propiedade de concello de Dessau foron vendidas en 1939 a directivos de Junkers que fixeron importantes modificacións estruturais para fuxir da aire racionalista de Gropius. Modificaron cores, engadiron chemineas exteriores, ata facer unha auténticas “novas” vivendas.

Durante a II Guerra Mundial foi camuflada mediante cores verdosas para evitar ser doado branco dos bombardeos aéreos.

Como Dessau era un importante núcleo na fabricación aeronáutica, foi obxectivo premanente dos Aliados, mesmo quedando practicamente arrasada en marzo de 1945. Bauhaus tamén sería bombardeada, co resultado de varios edificios incendiados e, loxicamente, as súas pantallas acristaladas destruídas.

Despois da guerra Dessau pertencería á extinta RDA. Fixéronse as mínimas reparacións para darlle un uso escolar ao complexo arquitectónico. A fachada acristalada dos talleres foi susbtituída por un muro de ladrillos en 1960 con antepeitos metálicos, cambiando radicalmente o conxunto. Logo, comezaría un longo proceso de revalorización da obra de Gropius, catalogándose a obra como un edificio a conservar.

Será a partir de 1976, coincidindo co cincuentenario da súa edifiicación, cando seguindo o deseño orixinal, se inicie a súa recuperación. Faríase unha restauración de urxencia, reconstruíndo o muro cortina da fachada e retomando a distribución orixinal. O illamento das cubertas foi especialmente problemático porque Gropius experimentara con novos e ineficaces materiais.

Na actualidade

En 1984 abriuse o centro educativo Bauhaus Dessau como escola de deseño e tres anos despois instalaríase unha institución para recuperar a memoria e o arquivo do proxecto. Xa coa Alemaña reunificada, instalaríase en 1994 unha fundación pública. Tamén desde entón iniciaríase o proceso de recuperación das vivendas dos docentes, rematándose coa intervención no 2000. Houbo que dar por perdida a vivenda do director, habitada no seu tempo por Gropius, xa que no seu lugar fora levantada outra edificación.

Desde 1996 a Bauhaus Dessau forma parte da lista de obras consideradas como Patrimonio da Humanidade por “A brillantez artística, intacta, dos edificios de Bauhaus, lémbranos o proxecto incompleto, inmóbil dunha modernidade filantrópica, que non emprega os medios técnicos e intelectuais cunha finalidade destrutiva, creando un ambiente vivo e honesto”.