Igrexa de Santa María a Real (Xunqueira de Ambía, Ourense) (e III)

 Nesta espectacular edificación hai outros elementos realmente salientables, tal como nos conta Turismo de Ourense: 

O claustro é Gótico-Renacentista, de amplas e fermosas proporcións, dun só corpo, con arcos de medio punto, con  tímpanos calados, apoiados en  machones cubertos de  nervaduras; é de forma cadrada e ten teito de madeira. Foi construído a primeiros do século XVI. 

Nos muros interiores ten elementos do primitivo claustro  románico. 

No interior do claustro, atópanse uns sartegos románicos dos fundadores do primitivo mosteiro,  Aldara e Gonzalo. No da  Aldara figura, unha A e unha media lúa en cuarto crecente, na pedra tapadeira. No sartego de Gonzalo figura unha espada alongada, na pedra que a cobre, e dúas aves mirando á cabeceira. 

Na segunda metade do século XIX e comezo do XX foi empregado como cemiterio. Ao longo do tempo pasou por destrucións, abandonos e diferentes restauracións.

No interior do templo e na esquerda, un retabulo, tamén barroco, ten no centro unha imaxe da Virxe do Carmen e por arriba dela San Agustín, copatrón da ex-colexiata. Neste retablo hai outras imaxes de valor artístico como, un San Martiño de Circuítos do século XVI; ou a Santa Mª. Magdalena atribuída a Cornelis de Holanda. 

Na nave esquerda, no muro lateral, preto da entrada á sancristía, hai baixo un arco  conopial, un pequeno retablo cun grupo de imaxes formado por Santa Ana, San Xoán Bautista e San Xaquín, conxunto do século XVI. En leste mesmo muro, sobre unha  peaña, atópase unha Virxe do Rosario, fermosa talla barroca.

O retablo maior é unha obra  interesantísima da arte renacentista con influencias flamencas  das primeiras décadas do século XVI. Son tres os mestres autores: Mestre Xoán, entallador; Gaspar Salgado, imaxineiro; Pedro Belo, pintor.

Tumba funeraria  do Cabaleiro Álvaro Sotelo, (1508), colocada baixo un arco de pedra, sobre o que está o Órgano. Sepulcro pétreo en forma de arca e cunha figura de cabaleiro xacente; é o único que permanece na igrexa.

O órgano: Esta igrexa tivo o longo da súa historia tres órganos ; o terceiro, e actual, data de 1759; é un órgano típico hispano  churrigueresco; a súa caixa barroca finaliza no alto cunha fermosa talla de Santa María cos anxos aos seus  pes. Está actualmente en uso, e nel danse, anualmente a finais de Agosto, concertos por expertos organistas nacionais e estranxeiros.

O coro: de madeira de nogueira, estilo  plateresco que foi construído entre os anos 1530 a 1540; posúe unha rica iconografía, a base de  grutescos e personaxes bíblicos, dentro dun depurado estilo. Estaba colocado no fondo da nave central e hoxe en día retirado á antiga Sala  Capitular, contigua á Sancristía.