Santa Eulalia de Bóveda: santuario romano en Lucus Augusti?

Nunha contorna chea de mámoas, túmulos neolíticos e castros e próximo á vía romana XIX, atópase o conxunto arquitectónico de santa Eulalia de Bóveda a uns catorce quilómetro de Lugo.

Orixinariamente era un edificio de dous andares, do superior só queda o arranque da bóveda. Mais o sorprendente sitúase no inferior: un pórtico, con relevos, dúas columnas "in antis" , arco de ferradura con doelas de ladrillo e dúas pequenas xanelas, da a entrada a unha pequena sala rectangular de tres naves dividas por arcadas e ábsida rectangular; no centro conta cun pequeno estanque rectangular. A cámara está cuberta por unha bóveda decorada con pinturas sobre estuco no que se representan diversas aves: perdices, faisáns, galináceas, pavos reais, pombas, un ganso e un pato, entre motivos vexetais. É de época tardorromana.

Oitenta anos despois do seu descubrimento, santa Eulalia aínda presenta dúbidas sobre a función desta cripta soterrada: lugar romano de baños, templo dedicado á deusa romana Cibeles ou templo dedicado a Prisciliano? Máis tarde foi reutilizado polos cristiáns dedicándoo a santa Eulalia.

Non obstante, trátase do testemuño material máis importante da relixión romana e do inicio do cristianismo en Galicia.

Santa Eulalia de Bóveda foi declarada monumento nacional en 1931 e hoxe está declarada Ben de Interese Cultural.

Para saber máis podes descargarte documentos en pdf sobre este monumento ou ver este blog.