16/12/19

Capela de Santa Cecilia de Aguilar de Campoo (Palencia)







 A igrexa ou ermida de Santa Cecilia é un templo católico situado na localidade española de Aguilar de Campoo, pertencente á provincia de Palencia, na comunidade autónoma de Castela e León. O templo non ten uso litúrgico regular. Eu coñecina como centro de exposicións.

O templo está situado nas ladeiras do cerro sobre o que se ergue o castelo de Aguilar de Campoo a unha altitude de 920 metros.

Historia
Non hai máis indicios dunha suposta fábrica orixinal do século XI que unha inscripción nunha lápida mencionada nun catálogo monumental. O aspecto da igrexa responde á reconstrución integral que se levou a cabo durante os séculos XII e XIII. Entre os séculos XVI e XVIII se acometeron reformas que substituíron a ábsida orixinal. O edificio, que se atopaba en estado de ruína, foi restaurado na década de 1960.

O templo foi declarado monumento histórico-artístico  (antecedente da figura de ben de interese cultural) o 9 de outubro de 1963.



Características
Ten unha planta rectangular que conta con tres naves de tres tramos con teitume de madeira e un ábside moderno con forma de trapecio ou de rectángulo, tellado con bóveda de crucería. A portada da igrexa foi fechada tentativamente cara ao século XIII. A bóveda que techa ao presbiterio ten forma de arco apuntado.


Texto: Wikipedia.

Fotos: Iniciarte.

2 comentarios:

d:D´ dijo...

Profesor, no sé si estarás de acuerdo o no conmigo; pero si hubieran dejado bien exento ese edificio hubiera ganado más presencia. Me explico; con el terreno que hay alrededor, el anacrónico chiringuito para el tema, rompe la belleza y estética de la piedra labrada. En la parte más baja, donde los estacionamientos, mejor hubiera ido. El "cañón" escultura en Acero Corten se lo podrían haber metido por dónde les cupiese o, también, más abajo. Y la estatua delantera tipo "humana", mal no hubiera cabido más alejada.

No tengo ni idea a qué espurios intereses rezan tantas cosas rodeando tan cercanos a esa estética tan sencilla y preciosista que es ese edificio, pero si lo hubieran dejado menos rodeado, hubiera ganado en todo y dignidad; aunque esto último ya lo ganó desde que no se oficia dentro.
Es lo que pienso, pues ni una sola fotografía se puede tomar sin que haya elementos "anejos· que estorben tanto y que "revientan" su aspecto exento...como debería haber estado.
(No hablemos de los mamotretos del suelo para iluminarlo, claro)
A veces me pregunto, tanto dinero empleado para estas cosas y luego los detalles más delicados estropean todo ¿Quién es el arquitecto técnico qué lo hizo? No pido la ejecución, pero un par de collejas, de las buenas, no le hubiera venido mal...y a los políticos de turno tampoco.
Salud y buen cabodano

Unknown dijo...

Concordo con algunhas cousas.
As pezas esccultóricas formaban parte dunha exposición temporal. O resto.... ninguén asume responsabilidades.
Grazas pola túa atenta lectura, coma sempre.