“Despois da cabeceira faríase o transepto, sen as absidiñas
de Santiago, e posteriormente concluiríanse os muros laterais ata os pés. O
cruceiro ten só tres tramos a cada lado; o primeiro, no que se cruzan as naves
laterais do brazo maior da cruz coas do cruceiro, é de planta cadrada e os
outros dous rectangulares. É, pois, o único de Galicia, agás o da catedral
compostelá, con tres naves, que se separan mediante piares compostos de sección
cruciforme coma os de Santiago.
As columnas encaixadas sobre bases áticas, ás
veces sen escocia e outras con motivos diversos, rematan en capiteis con
decoración variada, abundando os vexetais con tratamentos e tipos de follas
diferentes; outros son zoomórficos con leóns, bóvidos, grifóns e aves
enfrontadas que peteiran nun cáliz central; nalgúns aparecen figuras ou cabezas
humanas que por veces se superpoñen á follaxe e outras veces forman escenas
diversas, como o que parece conter unha anunciación, unha visitación e un berce
co Neno (peza tan excepcional cre Bango
que ten “moito aire gotizante”); por último, tampouco faltan os capiteis con
trenzados complexos.
Os capiteis desta fase non se limitan aos piares do cruceiro
senón que se estenden ás columnas pegadas aos muros das naves laterais. Nestes
predominan os de temática vexetal, aínda que no último da nave sur vemos leóns.
Os arcos formeiros do cruceiro e os de acceso ás capelas da
cabeceira son de medio punto, dobrados, peraltados e de sección prismática,
polo que volven evoca os da catedral de Santiago; parecidos son os dunha soa
rosca que separan os tramos das naves laterais, cubertas por bóvedas de
arestas. Nos muros do cruceiro vense aínda algunhas ventás románicas sobre unha
imposta de tacos e máis arriba outra imposta lisa une os cimacios".
Ramón Yzquierdo
Perrín. Galicia. Arte. A Coruña, Hércules, 1993, Tomo X. pp 243-243
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario