12/4/11

Impresionismo: crítica á segunda exposición, 1876

Comentario crítico, e desafortunado, á segunda exposición impresionista (Degas, Monet, Pissarro, Renoir, Sisley e Berthe Morisot)

"A rúa Le Peletier ten mala sorte. Despois do incendio da Ópera ocorre un novo desastre no barrio. Acaba de inaugurarse no estudo de Durand-Ruel unha exposición que se di é de pintura. Ingresei nela e os meus ollos arrepiados contemplaron algo espantoso. Cinco ou seis lunáticos, entre eles unha muller, reuníronse e expoñen alí as súas obras.Un grupo de desgraciados tocados pola tolemia da ambición, déronse cita para expor as súas obras. Vin persoas desternillándose de risa fronte a estes cadros, pero a min me angustiaron. Estes pretendidos artistas considéranse revolucionarios, "impresionistas". Toman un pedazo de tea, cor e pinceis, o embadurnan cunhas cantas manchas de pintura postas ao azar e asínano co seu nome. Da mesma forma, os tolos do manicomio de Ville-Evrard recollen pedras e figúranse que recolleron diamantes.


Espantoso espectáculo de vaidade humana que se extravía ata a demencia. A ver quen explica ao señor Pisarro que as árbores non son violetas! Que alguén lle diga ao señor Degas que en arte hai algunhas calidades que teñen un nome: o debuxo, a cor, a execución. Que intenten explicarlle ao señor Renoir que o torso dunha muller non é unha morea de carnes en descomposición con manchas verdes, violáceas".

Albert Wolf. Le Figaro, 3 de abril de 1876.

Ilustración: Renoir. Espido ao sol. 1875-76, óleo sobre lenzo, 81 x 65 cm. Museo de Orsay

3 comentarios:

clariana dijo...

Qué manera de cuadricular el arte, que tenía el señor que escribió ésto. Se entiende que un profano en la materia pudiera comentar algo así, pero un crítico de arte que se supone tiene unos conocimentos. ¡Pobres impresionistas, de entonces, estaban apañados!

Jorge dijo...

Cada cosa hay que situarla en su contexto, no se debe ver con una perspectiva actual. Sin embargo, la entrada me parece bastante pertinente, porque recuerdan bastante a muchos comentarios que se realizan sobre el arte actual...

Antonio Martínez dijo...

Cuánta razón tenéis, Clariana y Jorge. Una, al comentar la poca visión de futuro del crítico y otro, por la necesaria puesta en contexto del documentro. Muchas gracias a ambos