«O bebedor de absenta», un famoso Picasso do período azul, que é en realidade un retrato do amigo de mocidade do artista Ángel Fernández de Soto, ofrecerase ao mellor ofertante o próximo 23 de xuño en Londres.
Así o anunciou hoxe a casa de poxas Christie's, que valora a obra, pintada en 1903, nunha cantidade que oscila entre os 33 e os 44 millóns de euros e segundo a cal o diñeiro obtido irá á fundación do compositor Andrew Lloyd Webber.
A pintura ía haberse poxado en Christie's, de Nova York, en novembro de 2006, pero foi retirada da poxa pola propia fundación británica por mor dunha reclamación dos herdeiros do banqueiro xudeu Paul Mendelssohn Bartholdy.
Éstos denunciaron que a obra fora vendida á forza en 1934, é dicir durante a época nazi, a un marchante berlinés, e esixiron suspender a venda.
A fundación Andrew Lloyd Webber, que comprara o cadro nunha poxa en 1995 por 29,2 millóns de dólares á Colección Stralem, argumentou que a obra cambiara de mans polo menos catro veces desde 1934 e que adquirira a obra de boa fe ao seu anterior propietario.
Hai dous anos, un tribunal neoiorquino pareceu resolver a disputa a favor da fundación ao ditaminar que Julius Schoeps, sobriño neto do banqueiro, non lograra demostrar que fose o «lexítimo herdeiro».
O pasado xaneiro, a fundación Andrew Lloyd Webber anunciou nun comunicado que chegara a un acordo definitivo con Schoeps e o resto dos herdeiros de Paul Mendelssohn Bartholdy, polo que se consideraba propietaria lexítima do cadro, sen dar emporiso detalles.
O Retrato de Ángel Fernández de Soto, é unha das obras icónicas do período azul de Picasso, que pintou ao seu amigo con valentes pinceladas como bulebules que recordan en certo xeito ao Greco e anuncian o virtuosismo que caracterizará ata o final da súa vida ao pintor malagueño.
Picasso mostra ao seu amigo sentado nunha mesa cunha gran copa de absenta en primeiro plano, a bebida favorita de moitos artistas da Belle Epoque, desde Henri de Toulouse-Lautrec ata Paul Gauguin ou Vincent Van Gogh ou poetas como Baudelaire, Rimbaud ou Verlaine.
Picasso coñeceu a Fernández de Soto en 1899 no famoso café Els 4 Gats, naquela época centro de reunión de artistas e bohemios, e ambos, unidos entre outras cousas pola súa dandismo, volvéronse amigos inseparables.
Ángel e o seu irmán Mateu eran artistas, pero mentres que este último era un escultor dotado, Picasso consideraba a Ángel un «gandulo divertido», máis afeccionado á bebida e á esmorga que á arte, afeccións ás que non era tampouco alleo o propio Picasso.
Fernández de Soto e Picasso compartiron en dous ocasiones estudos de artista na capital catalá, a segunda vez en 1903, xusto o ano en que se pintou o retrato.
Texto e imaxe vía La Voz de Galicia.
Así o anunciou hoxe a casa de poxas Christie's, que valora a obra, pintada en 1903, nunha cantidade que oscila entre os 33 e os 44 millóns de euros e segundo a cal o diñeiro obtido irá á fundación do compositor Andrew Lloyd Webber.
A pintura ía haberse poxado en Christie's, de Nova York, en novembro de 2006, pero foi retirada da poxa pola propia fundación británica por mor dunha reclamación dos herdeiros do banqueiro xudeu Paul Mendelssohn Bartholdy.
Éstos denunciaron que a obra fora vendida á forza en 1934, é dicir durante a época nazi, a un marchante berlinés, e esixiron suspender a venda.
A fundación Andrew Lloyd Webber, que comprara o cadro nunha poxa en 1995 por 29,2 millóns de dólares á Colección Stralem, argumentou que a obra cambiara de mans polo menos catro veces desde 1934 e que adquirira a obra de boa fe ao seu anterior propietario.
Hai dous anos, un tribunal neoiorquino pareceu resolver a disputa a favor da fundación ao ditaminar que Julius Schoeps, sobriño neto do banqueiro, non lograra demostrar que fose o «lexítimo herdeiro».
O pasado xaneiro, a fundación Andrew Lloyd Webber anunciou nun comunicado que chegara a un acordo definitivo con Schoeps e o resto dos herdeiros de Paul Mendelssohn Bartholdy, polo que se consideraba propietaria lexítima do cadro, sen dar emporiso detalles.
O Retrato de Ángel Fernández de Soto, é unha das obras icónicas do período azul de Picasso, que pintou ao seu amigo con valentes pinceladas como bulebules que recordan en certo xeito ao Greco e anuncian o virtuosismo que caracterizará ata o final da súa vida ao pintor malagueño.
Picasso mostra ao seu amigo sentado nunha mesa cunha gran copa de absenta en primeiro plano, a bebida favorita de moitos artistas da Belle Epoque, desde Henri de Toulouse-Lautrec ata Paul Gauguin ou Vincent Van Gogh ou poetas como Baudelaire, Rimbaud ou Verlaine.
Picasso coñeceu a Fernández de Soto en 1899 no famoso café Els 4 Gats, naquela época centro de reunión de artistas e bohemios, e ambos, unidos entre outras cousas pola súa dandismo, volvéronse amigos inseparables.
Ángel e o seu irmán Mateu eran artistas, pero mentres que este último era un escultor dotado, Picasso consideraba a Ángel un «gandulo divertido», máis afeccionado á bebida e á esmorga que á arte, afeccións ás que non era tampouco alleo o propio Picasso.
Fernández de Soto e Picasso compartiron en dous ocasiones estudos de artista na capital catalá, a segunda vez en 1903, xusto o ano en que se pintou o retrato.
Texto e imaxe vía La Voz de Galicia.
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario