28/10/08

Arquitectura, espectáculo e sociedade

Desde hai tempo está considerándose a arquitectura como un espectáculo. Calquera alcalde que se precie debe ter algún edificio senllerio dalgún arquitecto famoso. Arquitectura sen relación coa súa trama urbana. Son máis esculturas que obras arquitectónicas.

Lede, por favor, o estracto do artigo que Roberto Goycoolea publicou no número 19 da revista Quórum co título “Arquitectura y sociedad, un binomio mal-tratado

“…Otro ejemplo más cercano de las diferencias de criterios que pueden llegar a plantearse entre los arquitectos y la sociedad para la que construyen son las críticas de los usuarios al edificio Mirador del nuevo barrio de Sanchinarro en Madrid. Un edifico muy valorado por los profesionales del diseño, expuesto incluso en el MOMA de Nueva Cork como hito de la nueva arquitectura española por sus propuestas inéditas y liberadores para resolver el problema de la vivienda. Indiferentes a todos estos reconocimientos, los vecinos han demandado judicialmente al Ayuntamiento, como promotor del inmueble, tanto por los problemas urbanos como arquitectónicos que presenta. “Este edificio está hecho para mirarlo, no para vivir”, sentencia un vecino. Yendo áun más lejos, el urbanista Ramón López de Lucio considera que el auge de estos “edificios singulares de prestigio” o de esta “arquitectura de autor”,como también se la conoce, envueltos en una creciente parafernalia mediática, sirven para ocultar a la opinión pública, a los ciudadanos, al propio gremios de arquitectos, la falta de “lugares urbanos significativos” –característicos de la ciudad compleja, compacta, continua-, “difuminados por la marea de los tejidos y de los enclaves basura y de sus correspondientes e hipertrofiadas infraestructuras de movilidad (…) Enclaves sin historia, sin referentes, sin símbolos, sin nudos de urbanización reconocibles. Tan sólo el centro comercial, como sumidero de actividad, como auténtico agujero negro gravitacional que absorbe la escasa vitalidad urbana de los nuevos tejidos” (Ramón López de Lucio, 2006)
Foto vía: Construmática

No hay comentarios: